عفاف
تسلط بر خویشتن (خود کنترلی)یکی از عالی ترین رهیافت های یک نظام تربیتی به شمار می رود. در همه ادیان الهی از چندین هزار سال پیش،یکی از اساسی ترین مفاهیم ،تسلط یافتن بر نفس ومبارزه با نفس بد خواه به منظور کنترل وبه کار گیری آن در راه اطاعت از خدا بوده است. اسلام نیز این آموزه توحیدی را از اولین روزهای نزول وحی به پیروان خویش هدیه داد. عفّت یعنی بوجود آمدن حالتی نفسانی که به وسیله آن خواهش های نفسانی به کنترل شخص درآیند به گونه ای که انسان به سوی حرام های الهی گرایش پیدا نکند به تعبیر دیگر،عفّت به این معناست که انسان خواسته های میل جنسی وشکمی خود را کنترل کند واجازه ندهدتا هیجان های مربوط به آن در هر جایی که می خواهند تخلیه شوند بلکه آنها را در مسیر رضای خدا به کار برد.
جلوه ها وقلمرو های گوناگون عفّت:
*عفّت در اندیشه
*عفّت در گفتار
*عفّت در رفتار
عفّت در اندیشه :
بی تردید ،اندیشه ورزی در راستای سامان یابی ،باز تابی نیکو خواهد داشت و اندیشیدن در مجال های ناروا پیامد های نا مطلوبی را به بار خواهد آورد .عفّت در اندیشه یعنی دور داشتن فکر از عرصه های نا هنجار و آلوده .حضرت علی (ع)می فرمود:مَن کَثُرَ فِکرُهُ فی المَعاصِی دَعَتهُ إلَیها؛کسی که درگناه زیاد بیندیشد،این اندیشه اورا به گناه می کشد.
عفّت در گفتار :
در عرصه گفتار،سه موضوع را باید بررسی کرد ؛
الف-آهنگ وآوای سخن :
در اخلاق وفرهنگ اسلامی به کوتاه یا بلند بودن آوا وآهنگ صدا توجه شده است وراعیت ادب وعفت درآن را جز جلوه های اخلاق اسلامی دا نسته اند .لقمان حکیم به پسرش درباره کوتاه کردن صدا می گوید:واز صدای خود بکاه (وهرگز فریاد نزن )که زشت ترین صداها صدای دراز گوشان است .
امام سجّاد (ع)در نیایش خویش گفته اند :خدایا!صدایم را برای پدر ومادرم ملایم وسخنم را برایشان خوشایند گردان .
ب- شیوه سخن گفتن :
گاهی سخن با نرمی وعطوفت وگاه با خشم وخشونت و گاه با وقار وتکریم وگاه با ناز وعشوه القا می شود.سخن عشوه آمیز با نامحرمان بی تردید یکی از نمادهای بی عفتی در گفتار است خداوند به زنان رسول خدا (ص)می فرماید :{با نامحرم}به ناز سخن نگوییدتا مبادا آنکه دلش بیمار است طمع ورزد.
ج- محتوای سخن :
امیر المؤمنان علیه السلام فرمود:«العفاف زینه الفقر»ابراز نکردن فقر
،نگفتن قصه غصه های ناداری،بیان نکردن نیازهاودم فرو بستن از در خواست ها،زیور فقر و نوعی از عفت در سخن است.
عفّت در رفتار:
پروا پیشگی در رفتار وعفاف گرایی در کردار ،عرصه های گوناگون زندگی فردی واجتماعی را در برمی گیرد .مانند عفّت در پوشش،که در دین اسلام همان مسأله «حجاب»است.یکی دیگر از ابعاد عفّت رفتاری،«عفّت جنسی»است.عفت جنسی در فرهنگ اسلامی دارای جلوه های گوناگونی چون (پرهیز از نگاه آلوده )،(خلوت نکردن با نامحرم)،(تماس بدنی نداشتن )،(پرهیز از خود ارضایی وآمیزش نا مشروع)،(گریز از عوامل تحریک آمیز)و...است.
ره آورد های عفت:
الف.آرامش روحی:
یکی از عوامل روان پریشی وآشفتگی روحی ،نگاه های آلوده وارتباط های نا مشروع است.این نگاه های هوس آمیز از یک سو،غریزه جنسی را تحریک می کند وبا تحریک پی در پی غرائز،روان انسان،توفان زده می شودوچراغ عقل آدمی چونان شمعی در مسیر باد قرار می گیرد و واضح است که چنین شخصی دیگر آرامش روانی ندارد و روان پریشی،رشد وآسایش او ر ا می بلعد .وترس از رسوایی ،هراس از قوانین کیفری وعذاب وجدان ،جان چنین گناه پیشه ای را چونان خوره می خورد وآشفتگی ها،استرس ها(اضراب ها)و دهشت های اورا به اوج می رساند.عفاف پیشگی نجات از همه این اضطراب هاست . حضرت علی (ع)فرموده اند:هر کس نگاهش را از نا محرم فرو بندد،اندوه خوردنش انک می شود واز تباه شدن آسوده می گردد.از سوی دیگر،این نگاه ها عشق های هوسی را پدید می آورند و وقتی سفره این عشق ها گسترده شد ،قصّه غصّه ها،حسدها،خود کشی هاودیگرکشی ها آغاز می گردد. حضرت امیر(ع)می فرماید:چه بساعشق های که از یک نگاه ،پدید آمده است.
ب. سلامت جسمانی :
با این که در زندگی کنونی بشر ،تا اندازه ای بهداشت ودرمان جسمی ،رشد یافته است وبهداشت تغذیه ،با پاستوریزه واسترلیزه کردن وآفت زدایی وآفت شناسی تا حدّی تأمین گردیده است امّا بهداشت جنسی کنونی به پایین ترین سطح خود در تاریخ رسیده است .پاره شدن پرده های پروا ،ره آوردهای خطرساز وزندگی سوزی را به دنبال آورده است ولحظه به لحظه ،بر شمار آلودگی های جنسی افزوده می شود .مرض های مقاربتی چون :«سفلیس»،«سوزاک»و«ایدز»،پیوسته قربانی می گیردو لذّت جویان بی بند وبار را به صف مرگ می سپارد.آری،عفّت گرایی،بهداشت کامل جنسی را تأمین می کند .
ج.سلامت اخلاقی:
پاس داشتن ارزش های اخلاقی،پار سایی وعفّت پیشگی می طلبد.وقتی بنیادهای عفاف فرو ریخت ،ارزش های اخلاقی نیز زندگی را بدرود می گوید وسر بر آستانه تباهی می ساید.نگاه های آلوده ،گام به گام،ارزش های اخلاقی را به کام خود می کشند.حضرت علی (ع)فرموده اند:کسی که نگاه هایش عفیف باشداوصاف واخلاقش نیکو می گرددوحتّی عفاف پیشگی ،عامل رشد اخلاقی واوج یابی در سیر وسلوک هم می شود .در روایت آمده است :چشم از نامحرمان فرو بندید،شگفتی ها را خواهید دید .
پایداری جمال:
لطافت و زیبایی جوان با عّت پیشگی ،پاس داشته می شود.بی قید بودن در امور جنسی،پیری زود رس وگاه ناتوانی زود هنگام جنسی پدید می آورد وعفّت پیشگی ،جمال وجوانی را پایدار می سازد.حضرت علی (ع)فرمود:مصونیت زن ،حال او را سرشارتر وجمال او را پایدارتر می سازد.بنا براین ،حجاب،سنگر حفاظت وحراست زنان است؛حفاظت لطافت آنان وحراست قداستشان .با چنین روشن اندیشی در می یابیم ه حجاب،نه تنها«اسارت»نیست،بلکه نشان«عظمت»است.شما کجا دیده اید گوجه فرنگی وچغندر وشلغم رادر گاو صندوق ویا در موزه بگذارند!همیشه اشیاءبسیار قیمتی،در حجاب و حراست قرار می گیرند.
حجاب در ادیان الهی:
از مقایسه حجاب در ادیان الهی نتیجه می گیریم که این امر در ادیان دیگر نسبت به اسلام از شدت بیشتری برخوردار بوده است.به طور مثال پوشاندن صورت گرچه در زمان زرتشت معمول نبوده وبعد از اودر میان زرتشتیان معمول شده است،اما طبق آنچه گفته شد چادر و روبند از ارکان اخلاقی مسیحیان ویهودیان محسوب می شده است؛در حالی که بنا بر نظر اکثر فقهای اسلامی،پوشاندن صورت واجب نیست.بنابراین،اسلام نه تنها واضع قانون حجاب نبوده است؛بلکه در جهت جلوگیری از افرا وتفریط هایی که در طول تاریخ در مورد حجاب بوجود آمده بود،به قانون مند کردن وتنظیم آن همت گماشته است وآن را به صورتی متعادل،صحیح ومتناسب با فرت انسانی زن وغیرتمندی مرد،ارائه نموده است.
"اگر حرفی حق است واگر کاری خوب است،آن را به خاطر ملاحظه ی دیگران ترک نکنید".(مقام معظم رهبری)
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید